سیگنال به نویز

Oscar Emmanuel Peterson
۲۰۰۷ - ۱۹۲۵
“When I sit down to the piano, I don’t want any scuffling.
I want it to be a love affair.”

موسیقی عامه‌پسند ولی جدی - موسیقی‌ای که حرفی و بخصوص اعتراضی برای بیان و گفتن داشت - برای من با پینک فلوید شروع شد. بخواهم دقیق‌تر بگویم آلبوم «دیوار» بود که اولین بار مبهوتم کرد. از آن دوران بیش از پانزده سال گذاشته است و این روزها، باز شروع کرده‌ام به پینک فلوید گوش دادن. […]

همیشه فکر کرده‌ام به اینکه هنرمندانی که در جوانی مرده‌اند اگر مرگ سراغشان نیامده بود، امروز چگونه بودند؟ چه می‌کردند؟ چگونه آثاری می‌آفریدند؟ مثلاً آیا هندریکس به آرامش می‌رسید؟ یا کرت کوبین بلوز می‌نواخت؟ فردی مرکوری با صدا و خلاقیتش چه می‌کرد؟ جیم موریسون چه می‌کرد؟ یا کشتگان روزی که موسیقی مُرد؟
گاردین یک نوشتهٔ کوتاهی […]

وقتی با کسانی که سلیقهٔ موسیقایی خاص (در برابر عام) دارند در مورد گروهها، ترانه‌ها، و آلبوم‌های محبوب به گفتگو می‌نشینیم، معمولاً از اینکه من یوتو را دوست دارم ابراز تعجب می‌کنند. یوتو شاید مشهورترین گروه راک دنیا باشد و شاید موسیقی‌اش عامه‌پسندتر از آن باشد که مورد توجه اشخاص دارای سلیقه‌های خاص قرار گیرد، […]

دیروز، از میدان انقلاب اصفهان سوار تاکسی شدم که بروم به دروازه شیراز. تاکسی پیکانی کهنه بود و راننده مردی با قامت متوسط و لاغراندام، سبزه و عینکی. این روزها توی تاکسی‌ها که می‌نشینی کم پیش می‌آید که موسیقی خوبی نصیب گوش‌هایت شود. معمولاً موسیقی‌های تاکسی‌ها «روی اعصاب آدم راه می‌رود»؛ یک سینتی‌سایزر بد صدا […]