سیگنال به نویز

ترس

«ترس از دیدن ماشینِ پلیس که تو حیاطِ جلویی می‌ایسته،
ترس از چرت زدن در شب،
ترس از بی‌خوابی،
ترس از زنده‌شدن گذشته،
ترس از دَر رفتن حال و لحظه،
ترس از زنگ تلفن توی سکوت مرده‌ٔ شب،
ترس از گردباد و رعد و برق،
ترس از مستخدم زنی که روی گونه‌ش لکه‌ای داره،
ترس از سگهایی که به من گفته شده بود گاز نمی‌گیرن،
ترس از اضطراب!
ترس از شناسایی جسد یه دوستِ مرده،
ترس از بی‌پول شدن،
ترس از خیلی پول داشتن، با اینکه مردم اینو باور نمی‌کنن،
ترس از گزارش‌های روانپزشکی،
ترس از دیرکردن و ترس از رسیدن قبل از همه.
ترس از دیدن دستخط بچه‌هام روی پاکت‌ها.
ترس از اینکه اونا قبل از من بمیرن و احساس گناه کنم.
ترس از اجبار به زندگی کردن با مادرم در دوران پیری‌اش، وقتی خودم هم پیر شدم.
ترس از پریشونی.
ترس از اینکه امروز با یه یادداشت تلخ تموم شه.
ترس از بیدارشدن و فهمیدن‌ِ اینکه تو رفتی.
ترس از عاشق نبودن و ترس از عاشق نبودن به اندازهٔ کافی.
ترس از اینکه چیزی که دوست دارم، برای اونایی که دوست دارم، کُشنده از آب دربیاد.
ترس از مرگ.
ترس از عُمر طولانی.
ترس از مرگ.

این رو گفتم.»