گذشتهٔ وبلاگی
احتمالاً می‌دانید که قبلاًها در بلاگ‌اسپات یک وبلاگی داشتم به اسم «The Lonely Rave» که به زبان انگلیسی آنجا می‌نوشتم که بعداً تبدیل شد به وبلاگ فعلی‌ای که همین عنوان را دارد. البته نوع مطالب آن اول‌ها خیلی فرق می‌کردند و تقریباً از هر دری سخنی می‌نوشتم آنجا.
آن وبلاگ بلاگ‌اسپاتی اتفاقاً وبلاگ پربیننده‌ای شده بود و با وجود اینکه خیلی از اوقات کیفیت چیزهایی که می‌نوشتم خودم را راضی نمی‌کرد، این وبلاگ در اوج توجه رسانه‌های بین‌المللی به وبلاگ‌های ایرانی مشهور شد. همین اواخر دیدم که حدود یک سال پیش گزارشی در بی‌بی‌سی هم وبلاگ مرا در کنار چندتای دیگر ذکر کرده است.
مسلم است که وبلاگ‌های دیگر من هیچوقت شهرت آن یکی را پیدا نکردند اما وقتی تعطیلش کردم در مورد این قضیه اصلاً شک نداشتم. در هر صورت به گفتهٔ یکی از وبلاگ‌نویسان حرفه‌ای بهتر است مطالبی که راجع به شما و نوشته‌های شما می‌نویسند را اصلاً نخوانید. شاید اینطوری بتوان کار اصلی را که نوشتن مطالب خوب باشد را بهتر پی گرفت. شهرت خیلی از وبلاگ‌نویس‌ها را خراب کرده است و تازگی و کیفیت کارشان را پایین آورده. ممکن است یک وبلاگ در موردی خاص برای مدتی محدود - ۱۵ دقیقه شهرت؟ - محبوب و پربیننده شود و نویسنده‌اش هم از فردا دوره بیافتد و نقدها و نظرات و گزارشات را بخواند تا بتواند با جهت دادن به نوشته‌هایش این شهرت را حفظ کند. نتیجه غالباً فاجعه‌بار است؛ نه شهرت باقی می‌ماند و نه کیفیت مطالب حد قابل‌قبولی خواهد داشت.
این پاسخ به پرسش‌هایی است که من از خودم در مورد راه‌اندازی مجدد آن وبلاگ قدیمی بارها پرسیده‌ام. وبلاگ مهجور فعلی، خیلی بیشتر به «من» نزدیک است تا آن وبلاگ مشهور قدیمی و این برایم بسیار باارزش است.
